حضرت صادق علیه السلام، رئیس مکتب
جعفری که نام مبارکش «جعفر» و کنیه اش «ابوعبداللّه.» و پدر بزرگوارش امام
باقر علیه السلام و مادر مکرّمه اش «ام فروه» می باشد، در هفدهم ربیع الاول
سال 83 هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود.
یکی از اختلافات اساسی در موضوع مهدویت، این است که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، از نسل امام مجتبی است یا از نسل امام حسین علیهما السلام.
اهل سنت، بر خلاف شیعیان مدعی هستند که آن حضرت از نسل امام مجتبی علیه السلام است نه از نسل سید الشهداء علیه السلام.
ابن تیمیه حرانی در کتاب منهاج السنة می نویسد:
فالمهدی الذی أخبر به النبی صلی الله علیه وسلم اسمه محمد بن عبد الله لا محمد بن الحسن وقد روی عن علی رضی الله عنه أنه قال هو من ولد الحسن بن علی لا من ولد الحسین بن علی.
حضرت صادق علیه السلام، رئیس مکتب
جعفری که نام مبارکش «جعفر» و کنیه اش «ابوعبداللّه.» و پدر بزرگوارش امام
باقر علیه السلام و مادر مکرّمه اش «ام فروه» می باشد، در هفدهم ربیع الاول
سال 83 هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود...
حضرت صادق علیه السلام، رئیس مکتب
جعفری که نام مبارکش «جعفر» و کنیه اش «ابوعبداللّه.» و پدر بزرگوارش امام
باقر علیه السلام و مادر مکرّمه اش «ام فروه» می باشد، در هفدهم ربیع الاول
سال 83 هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود.
نام امام ششم شیعیان «جعفر»، کنیه اش «ابوعبدالله»، لقبش «صادق»، پدر بزرگوارش امام باقرعلیه السلام، و مادر مکرمه اش «ام فروه» می باشد. آن حضرت در هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری قمری دیده به جهان گشود. و در سال 114 به امامت رسید. امامت حضرت همزمان بود با خلافت هشام، ولید، یزید بن ولید، ابراهیم بن ولید و مروان حمار از خلفای بنی امیه، و عبدالله بن محمد سفاح، منصور دوانیقی از خلفای بنی عباس.
بیشترین ستم از طرف منصور بر آن حضرت روا داشته شد، تا آنجا که گاه شبانه به منزل آن حضرت هجوم می بردند و با وضع دلخراشی او را نزد منصور می بردند.
منصور جسارت را به آنجا رساند که به دستور او خانه امام صادق علیه السلام را در حالی که همسر و فرزندانش داخل آن بودند، آتش زدند.